Hayatın Anlamı Paradoksu 🌍 Her şeyin iyi olması dileğiyle..

Önceleri bir öykü duymuştum, kitapları dışarda olan kitapçıya soruyorlar, neden kitapların dışarıda? Çalınmaz mı? diye.. O da okuyan insan çalmaz çalan insan da okumaz diyordu. Bu gerçektende düşündürücü bir öykü belki de adı konulmamış bir paradoks...

Anlatmak istediğim şu; biz okuyan yazan insanlar, çoğunlukla bilinçli olan öğrenmeyi öğrenmiş, bildiklerimizi paylaşan insanlarız. Eleştiriyoruz çoğunlukla, dünyada iyiliğin olmasını istiyoruz fakat yazılarımızı okuyanlar çoğunlukla zaten bizim gibi düşünenler oluyor. Bu beni çok düşündürüyor...

Okumayan insanlar genellikle izliyor; ve TV dizilerine veya internet video dünyasına baktığımızda ya da insanların gereksiz paylaşımlarda bulunduğu hastalıklı sosyal medya mecralarında gördüklerimiz, mide bulandırıcı. Ümit kırıcı. İnsanlar merak etmiyor ya da yanlış şeyleri merak ediyor, geceleri acaba uzaylılar gerçekten var mı diye siteden siteye dolaşıp uyuyamadığımı hatırlarım. Şimdi insanların profilinden nereye gidip ne yediklerinden, kiminle gezdiklerinden başka bir şey merak edilmiyor. Önceleri bunun bu döneme özel olduğunu düşünürdüm. Fakat ne yazık ki araştırmalarım sonucunda dünyanın varoluşundan beri insanların çoğunluğunun geri zekalı olduğu çıkarımına vardım. Bu yüzden her düşünür gibi kendimi toplumdan dışlanmış ve uyumsuz gibi hissettim. Halen de öyle hissediyorum. Yanlız olmadığımı biliyorum elbet fakat koskoca denizde bir balık kadarız. Her şeyin iyi olması dileğiyle...