Yaklaşık 7 aydır blog yazıyorum, toplamda 190 yayın, ki bazı yazılarımı sildiğim halde. Bu yazıların hiçbiri birbirini tekrar etmeyen özgün yazılar. Saatlerin uğraşı olmasa da içerisinde harcanan saatlerin birikimini bulunduran yazılar yazdım. Şu ana kadar maddi gelir elde etmedim, boş zamanım çok elde etmemeye devam etsem de yazmaya devam ederim.
Her ne kadar hayalimdeki gibi olmasa da şuan blogumun olduğu yerden memnunum. Halen ani bir yükseliş olması umuduyla yazdıkça yazıyorum. Tabii ki de ani bir yükseliş olmayacak, biliyorum ama bu umudun verdiği motivasyonla yavaş yavaş da olsa hayalimdeki yere ulaşacağım.
İlk zamanlarda ki halime kıyasla daha iyi, düzenli ve dikkatli yazıyorum. Ve yorumlar doğrultusunda kendimi geliştirmeye çalışıyorum, asla oldum demiyorum çünkü takip ettiğim, örnek aldığım blogger'lara baktığımda daha birkaç yılım var diyorum. Birkaç yıl yahu ne ki.
Neyse kendimi anlatmayı bırakayım artık bence, mütevazi olamadım, herhalde hayatım boyunca da olamayacağım, fakat bazen mütevazi taklidi yapıyorum, ukala olmak da değil yani, güneş ben sıcağım derse ukalalık yapmış olmaz. (Halen kendini anlatıyor).
Blog yazmaya başladığımdan itibaren karşılaştığım blog yazarlarının çoğu, okuyan ve araştıran insanlar olduklarından bir şeylerin farkında, anlatmak istediği bir şeyler olan insanlardı. Bazıları kendisi için yazsa da yazdıklarıyla okuyanlara tecrübelerini aktarıyor ve öneriler paylaşıyordu.
Bazıları ise çok erken pes etti, kimler geldi geçti. Çok iyi de yazanlar vardı gidenlerden. Bu işin en önemli yanlarından biri olan sabretmekti bunu yapamadılar sanırım. Sadece yazmakla olmuyor, motivasyonunu korumak, bir hedef belirlemek, yorumları dikkate almak, yerinde saymayıp her geçen gün kendini geliştirmekte gerekiyor bu alanda.
Yani diyeceğim şu, ne kadar değerli ve saygı değer bir şey yaptığınızın umarım farkındasınızdır ve mutlaka bu yaptığınız şeyin karşılığını alacaksınız, internete imzanızı sağlam bir şekilde kazıyın, veya tek bir insanın hayatında bile olsa sizi hatırlayacağı güzel bir his bırakmaya çalışın, bu zor değil. Bırakın milyon dolarlık başarı hikayelerini, siz kendi hikayenizi yazın belki milyon dolarlık olmaz, bırakın olmasın bu hikayenin değerini belirlemez, hikayenin değerini insanların üzerinde bıraktığınız etkiler ve saygınlığınız belirleyecektir...
Elimizde potansiyeli yüksek bir güç var ve bu gücü ortaya çıkarmak aylarımızı, hatta yıllarımızı alabilir, şuan güç pek hak edenlerin elinde olsa da bir gün bunun böyle olmayacağını ümit ederek yazmaya, vazgeçmemeye devam etmeliyiz, siz değerli yazarlar ASLA PES ETMEYİN.
Yine çok güzel bir yazı ile hislerimize tercüman olmuşsun :)
YanıtlaSilBlog yazmak çok keyifli ama emek ve zaman isteyen bir iş. Bu nedenle bir süre sonra bloggerlar yorulup bırakabiliyorlar. Yapılması gereken en önemli şey bloggerlar olarak birbirimizi desteklemek ve yalnız bırakmamak sanırım.
Teşekkürler bu güzel yazı için
Rica ederim, çok haklısınız, =)
SilYaklaşık iki aylık bir blog yazarı olarak önerilerin benim için aydınlatıcı oldu. Teşekkürler
YanıtlaSilRica edderim, iki aya göre kaliteli bir blog sayfanız var :)
SilÇok teşekkürler. Hergün yeni bir şey daha öğreniyoruz. En önemlisi sanırım sıkılmadan devam etmek
SilBes yıldır yaziyorum 700 kusur yazim var ve yazmayi seviyorum fakat bir kac ay ara verip güç toplamam lazim geldigim noktaysa istegimin cok altinda ne yazik ki:((
YanıtlaSil5 yıl gerçekten de uzun bir süre, gerçekten başarılı olmak çok zor, karışık ve profesyonellik isteyen bir şey. Umarım hayalinizdeki yere en kısa zamanda ulaşırsınız, biz de ulaşırız =)
SilYazınızı ilgiyle ve severek okudum. Yüreğinize sağlık. :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Halil Bey, bunu duyduğuma çok sevindim, demek ki doğru yoldayım =)
SilHemen hemen ayni zamanlarda baslamisiz bloga. :) Onu bunu gec de bagimlilik yapiyo dimiii. Ama onlar uyustururken bu uyandiran cinsten :) basarilar dilerim kardesim tam gaz devammmmm :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim, aynen güzel bir bağımlılık bu, size de başarılar, devam :D
SilKesinlikle çok haklısın. Seni ve yazılarını uzun zamandır takip ediyorum. 7 aylık süreçte yavaş yavaş değiştin. Bunu gözlemlemek bile çok hoştu. Ve bu değişim daha iyi bir noktaya doğru gerçekleşti. Yazıların seninle beraber gelişti. Sadece eğlenmek ve kendini rahatlatmak için değil de karşıdaki insana dokunmak ve ona fayda sağlamak için var olmaya başladı kelimelerin. Bence bu bir blog yazarı için çok önemli. Söylediğin gibi daha yolun başındayız aslında. 7 ay olsa da 10 yıl olsa da... Çünkü blog yazmak aynı zamanda bir yaşam süreci. Yaşamda pes etmemek gerektiği gibi blog dünyasında da pes etmemek ve yeni şeyler keşfetmeye devam etmek gerekiyor.
YanıtlaSilTeşekkürler Eda, bu tür yorumlara ne kadar mutlu oluyorum anlatamam sadece şöyle bir yorum gelmesi için uzunca bir yazı yazabilirim. Ben de okudukça, yaşadıkça yavaş yavaş idrak etmeye başlıyorum yaşamı, ki bu ölene kadar devam edecek, daha yolun başındayız ve pes etmeyerek, gitmeden bu dünyaya güzel şeyler bırakacağımıza eminim.
Sil"Çalışan kazanır elması kızarır" misali,emeklerinizin karşılığını alacağınıza eminim..Mütevazi değilim diyorsunuz ama bu yazınız,sizin ne kadar mütevazi olduğunuzu gösteriyor..:)) Bu duygulu bir yazı olduğu için mütevaziliğinizin de bir göstergesi olmuş..Ve blog yazarlarına "Asla pes etmeyin" diyede çok güzel bir nasihat ve bilgiler vermişsiniz.. Kaleminize sağlık..
YanıtlaSilTeşekkür ederim,siz de uzunca yazılarınızla bize motivasyon sağlıyorsunuz =)
SilGüzel yazı. 7 yıldır blogumun var toplam yazı sayısı 60-70 çoğu ilk hevesle blogumun açtığın zaman ki hevesle yaptığım acemice paylaşımlar. Demem o ki çok yazmak değil öz yazmak. 10 yazıyla yüzbinleri bulan ziyaretçisi var takip ettiğim birkaç yabancı blogun.
YanıtlaSil